په افغانستان کې د روان جهاد په اړه معلومات راکړئ

 

اول  زما سلامونه  قبول  کړی وروسته  دسلام نه  زماپوشتنه  داده چه نن ورځ  په افغانستان کی یهود راغلی دی دوی  سره  جهاد  روا  ده  او کنه لکه  چنگه  چی زه  خبر لرم  دوی دامنیت  په  خاطر نه دی راغلی اوبل  هچ وخت  دمسلمان امنیت کافر نشی  کولی
دچا  څخه مه داریژی خاص  دالله  نه  دار  به  کار دی  که په  دغه اره  معلومات  راکری   شه  به  وی 
مننه  نورحبیب نظرخیل

 

 


 

ځواب

بسم الله الرحمن الرحيم

اول بايد په دې ځان پوه کړو چې په اسلامې فقه کې مستأمن کافر کوم دی او کفارو سره په کومو شرايطو سياسي تعلق کيدلای شي .
مستأمن :
هغه کافر ته وايي چې د اسلامې حکومت د شرايطو په چوکات کې دارالاسلام ته په امن کې داخل شي د تجارت ،مزدورۍ يا بل څه د پاره نشي کولای په دارالاسلام کې کال پوره کړي تر يو کال به کم وخت تيروي ،اسلامې چارواکي به هغه ته وايې که پوره يو کال تيروې نو جزيه در باندې ږدم که يو کال يې تير کړ جزيه به ورکوی هغه ذمي ګرځي او د ذمي احکام ورباندې جايري کيږي .
که مستأمن کافر اسلام ضده تخريبي اعمال لکه جاسوسي او نور تر سره کړل نو وژل يې حلال دي .
 
دکافرانو سره د سياسي تعلق دری صورتونه دی
۱- چه د مسلمانانو او کافرانو د دوو ډلو ترمنځ صرف د صلح يا تجارتي معاملاتو وغيره په رابطه څه معاهده وي استعانت او مدد غوښتل يا شرکت هيڅ نه وي .
۲- د کافر قوم سره په مصالحت او معاهدې سره د استعانت او مدد غوښتل او اشتراک جواز په دې شرط دی چې مسلمانان غالب وي او کافران مغلوب وي د مسلمانانو تر بيرغ لاندې په قتال او نورو کې برخه واخلي نو جايز دي مګر که کافران غالب يا برابر وي نو جايز نه دی .
۳- په پورته دواړو صورتونو کې مصالحت او استعانت په دې شرط چې غلبه د حکم د اسلام وي دې نه بغير نور ټول صورتونه په پدی دريم صورت کې شامل دي په قرآن ،حديث او اجماع حرام دي .
لنډ داچې که صرف مصالحت او اشتراک په دې شرط وي چې غلبه د حکم د اسلام وي يا معاملات د اجارې او تجارت د پاره اجازت ورکړ شوی .
نور هر ډول اختلاط ،ګډون او اشتراک د کفارو سره حرام او ناجايز دی .
قوله تعالی : يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ الْيَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِيَاء بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ  المائده 51
ژباړه :اي مؤمنانو! يهود او نصارا خپل ملګري مه نيسی دوی په خپلو منځو کې سره ملګري دي او که له تاسې څخه څوک هغه خپل ملګري ونيسي نو بيا هغه هم په همغوی کې شميرل کيږي ،پدې کې شک نشته چې الله ظالمان له خپلې لارښوني بې برخې کړي دي .
د نور وضاحت د پاره جواهرالفقه ولولی .
نو اوس تاسې قضاوت وکړئ چې هغه کفار چې د سخت ظالمانه بمبارت په زور يې يرغل کړی وي او غواړی چې اسلام له بيخه وباسي پر ځای يې کفري ديموکراسي يا وضعي نظام را منځته کړي مستأمنين او صلح ساتي بللی شو؟.
نو اوس واضح شوه چې په افغانستان د نړيوال کفري حشر تیری شوی دی جهاد هر وخت پر مسلمانانو فرض کفايي وي ځکه جهاد د قيامت تر ورځې جاري دی خو فرض عين په لاندې صورتونو کې ګرځي :
د جهاد د فرض عين او کفايي حکم :
کله چې د مسلمانانو په کوم ښار د کفارو له خوا حمله وشي لکه اوس زمان چې د افغانستان ،عراق ،فلسطين او نور اسلامې امت په ځنو برخو د نړيوال کفري حشر تيری شوی دی نو په ټول اسلامې امت جهاد فرض کفايي دی شيخ ابن باز ليکي :
 
وعلى جميع المسلمين أن يجاهدوا في نصر إخوانهم بالنفس والمال والسلاح والدعوة والمشورة ، فإذا خرج منهم من يكفي : سلم الجميع من الإثم ، وإذا تركوه كلهم أثموا جميعاً .
فتاوى الشيخ ابن باز ” ( 7 / 335 )
 
په څلورو حالاتو کې جهاد فرض عين ګرځي :
1- إذا حضر المسلم الجهاد. (کله چې مسلمان د جهاد په صف کې حاضر شي )
2- إذا حضر العدو وحاصر البلد . (کله چې کافران کوم ښار لاندې کړي د هغه ښار پر خلکو جهاد فرض عين دی ) .
3- إذا استنفر الإمام الرعية يجب عليها أن تنفر . ( کله چې د مسلمانانو امام د جهاد امر وکړي )
4- إذا احتيج إلى ذلك الشخص ولا يسد أحد مسدَّه إلا هو . (کله چې د نيول شوی ملک خلک بې وسه شي نو دهغه په نورو نږيدې مسلمانانو جهاد فرض عين ګرځي .
د امام په اړه شيخ ابن عثمين وايی :
الثالث : إذا قال الإمام انفروا ، والإمام هو ولي الأمر الأعلى في الدولة ، ولا يشترط أن يكون إماماً للمسلمين ؛ لأن الإمامة العامة انقرضت من أزمنة متطاولة ، والنبي صلى الله عليه وسلم قال: ” اسمعوا وأطيعوا ولو تأمر عليكم عبد حبشي ” ، فإذا تأمر إنسان على جهة ما صار بمنزلة الإمام العام ، وصار قوله نافذاً، وأمره مطاعاً
په افغانستان کې د روان ستر جهاد په اړه ډيرو نړيوالو معتبرو علمي مراجعوخپل ايماني او اسلامې رسالت تر سره کړی دی او د جهاد حکم يې ورکړی دی او په ټول اسلامې امت يې عږ کړی دی چې په افغانستان د خپلو مجاهدو وروڼو تر خپله وس کومک وکړي
د نمونی لپاره دغه څو ليکونه ولولی :

 
 
 
 
 
 يا مسلمون! هناك قوة وراء قوة البشر، الدبابات والطائرات والمدافع تؤثر، ولكن القوة القليلة إذا كان معها الإيمان فإن الله تبارك وتعالى ينزل عليها النصر، ويحقق بها في الأرض المعجزات. وإذا احتاج المجاهدون الأفغان إلى جهود المسلمين فينبغي للمسلمين أن يقدموا لهم ما يحتاجون إليه، وعلى الأغنياء أن يقدموا من أموالهم ما يكفي المجاهدين، والمسلم الغني الذي عنده فضل من المال ولا يقدم لإخوانه المجاهدين هناك آثم، وينبغي أن تسد حاجة المجاهدين من السلاح والعتاد والطعام والشراب، وكل ما يحتاجون إليه، وعلى المسلمين أن يقدموا الكفاءات التي يحتاجها المجاهدون، مثل: الكفاءات العسكرية المدربة، والكفاءات العلمية في الإعلام والتوجيه، وكل الكفاءات التي يحتاجها المجاهدون الأفغان يجب أن توفر لهم. أيضاً: ينبغي أن يوفر للمجاهدين المقاتلون، لكن لا نذهب ونكون عبئاً عليهم، مثلاً: وصل إلى بلاد الأفغان في شهر من الشهور خمسون ألفاً من المجاهدين، وليس معهم من الطعام ما يكفيهم، ولا من العتاد ما يكفيهم، ولا من الشراب ما يكفيهم، وإذا جاء ثلاثة أضعاف الجيش مدد، ولم يأتوا معهم بطعام، ولا بشراب، ولم يأتوا بعتاد، فماذا سيحدث للجيش؟! الطعام الذي كان سيكفيهم شهراً انتهى في ثمانية أيام، وأصبحوا عبئاً بعد ذلك! إذاً: فالقضية تحتاج إلى شيء من التنظيم، ولابد أن يسأل القائمون على العمل الجهادي: ماذا تريدون؟ فإذا كانوا ليسوا بحاجة إلى الرجال فلا أخرج فتوى أقول فيها للمسلمين: كل مسلم عليه أن يأتي إلى أرض الأفغان، إلى الآن اللاجئين من الأفغان الذين في باكستان لا نجد لهم الطعام والشراب، فلو ذهب إليهم خمسة ملايين من المسلمين فإنهم سيأكلون قوت الأفغان الموجودين هناك، ويموت الجميع من الجوع! المقاتلون الأفغان الذين يستطيعون أن يصنعوا ما لا نستطيع أن نصنعه كثيرون ومتوافرون، لكن تنقصهم كفاءات، فممكن أن يقولوا: أرسلوا لنا مائة طبيب أو مائتي طبيب، أرسلوا علماء وموجهين، أرسلوا خبراء ومدربين عسكريين، أرسلوا مالاً نشتري به السلاح وهكذا. إذاً: فالجهاد لا يكون بدون تخطيط وتنظيم، نعم الجهاد واجب، والجهاد قد يكون فرض عين، لكن فرض عين على الكفاءات التي يحتاجها المجاهدون، فإذا كان الميدان يحتاج إلى الجنود والضباط والقادة الحربيين المخططين؛ فيجب عليهم الجهاد، ويتم إرسالهم عبر قنوات، ما يذهب الأخ بلا ترتيب، وعندما تخرج فتوى: يجب أن تذهبوا! وبعد أن نذهب إلى هناك سنجد أنهم ما استفادوا من طاقاتنا، وأننا أصبحنا عبئاً عليهم! إذاً: فلا بد أن تصدر الفتوى الشرعية بعد أن يتبين للمفتي كيف تسري في واقع الحياة…….
Print Friendly, PDF & Email
(Visited 24 times, 1 visits today)